Istnieje kilka rodzajów i rodzajów cukrzycy, z których każdy ma swoje własne cechy i różnice.
Wraz z dobrze znanymi nazwami typów cukrzycy - typ 1 i 2 - często można spotkać inne rodzaje choroby, które często są zagadkowe. Na przykład nie jest do końca jasne, co to jest cukrzyca ciążowa podczas ciąży lub cukrzyca typu lada. Więc jakie są inne typy i typy cukrzycy?
Główne rodzaje
Najczęściej w formułowaniu diagnozy można znaleźć pojęcia „cukrzyca typu 1" lub „cukrzyca typu 2". To właśnie ta klasyfikacja określa chorobę w zależności od zapotrzebowania organizmu na insulinę.
Cukrzyca typu 1 charakteryzuje się zniszczeniem wyspecjalizowanych komórek beta trzustki odpowiedzialnych za produkcję insuliny. Dzieje się tak najczęściej, gdy dana osoba jest narażona na infekcję wirusową, w wyniku której układ odpornościowy zaczyna wytwarzać „agresorów" na komórki gruczołu, które je niszczą. W rezultacie we krwi występuje niedobór insuliny. Ponieważ komórki nie mogą wchłonąć glukozy z krwi bez tak ważnego hormonu jak insulina, dosłownie głodują, „pływając" w glukozę.
Jeśli insulina zostanie wprowadzona do organizmu z zewnątrz, to komórki „z radością" zaczną konsumować glukozę, a poziom cukru ustabilizuje się. Dlatego choroba typu 1 nazywana jest również cukrzycą insulinozależną.
Kiedy mówi się o „cukrzycy insulinoniezależnej", oznacza to cukrzycę typu 2. Jego patogeneza opiera się na dwóch kluczowych punktach:
- patologia komórek beta;
- naruszenie wrażliwości na insulinę przez komórki organizmu zależne od insuliny.
Stan ten rozwija się częściej u osób otyłych, gdyż otyłość prowadzi do powstania komórek oporności (odporności) na działanie insuliny. Oprócz otyłości na wchłanianie glukozy wpływa palenie tytoniu, brak aktywności fizycznej oraz przyjmowanie niektórych leków.
Cukrzyca typu 3
Istnieje cukrzyca typu 3, która łączy objawy z typów 1 i 2. Mianowicie nagromadzenie tkanki tłuszczowej w wątrobie (jak w cukrzycy typu 2) oraz niedobór insuliny (jak w cukrzycy typu 1). W życiu cukrzyca typu 2, która pozytywnie reaguje na insulinoterapię, to typ 3. Ale ten typ nie jest rozpoznawany przez organizację zdrowia, więc wszystkie przypadki są podzielone na typy 1 i 2.
Ta choroba nie jest rzadkością. Uważa się, że przyczyną jest wzrost wchłaniania jodu w jelicie w wyniku różnych jego patologii. Prowadzi to do rozwoju tyreotoksycznej cukrzycy typu 2 o złożonej patogenezie. Leczenie nim powinno zasadniczo różnić się od standardowej terapii.
ukryta forma
Cukrzyca utajona to stan, w którym glukoza z pożywienia jest powoli wchłaniana, ale produkcja insuliny pozostaje na prawidłowym lub podwyższonym poziomie. Klinicznie utajona cukrzyca nie pojawia się. Ta forma poprzedza cukrzycę typu 2. Należy powiedzieć, że ukrytym wariantem cukrzycy jest stan przedcukrzycowy, na tym etapie nadal można wpływać na stan metabolizmu węglowodanów.
Cukrzyca utajona może występować przez długi czas (do kilku lat). Aby rozpoznać to na czas, należy często monitorować stężenie glukozy we krwi, co jest szczególnie ważne u osób z czynnikami predysponującymi (otyłość, nadciśnienie i stosowanie leków moczopędnych obniżających poziom potasu, zespół policystycznych jajników).
Jeśli utajona cukrzyca zostanie wykryta w odpowiednim czasie, to zgodnie z prostymi zasadami zapobiegania ta forma nigdy nie zamieni się w cukrzycę typu 2. Aby temu zapobiec, należy zwiększyć aktywność fizyczną, trzymać się diety, kontrolować poziom glukozy we krwi.
Labilny i stabilny
Możesz również znaleźć takie sformułowanie jak „cukrzyca stabilna i labilna". Mówią więc zarówno o cukrzycy typu 1, jak i typu 2. Pod tymi terminami rozumiemy kliniczny przebieg choroby.
Cukrzyca labilna charakteryzuje się dość ciężkim i nieprzewidywalnym przebiegiem. Radykalnie zmienia poziom cukru we krwi w ciągu dnia, co nie pozwala na dobranie optymalnej dawki insuliny. W tej postaci częściej występują ostre i późne powikłania - kwasica ketonowa, zaburzenia nerek, narząd wzroku. Forma labilna jest charakterystyczna dla okresu dojrzewania.
Stabilna forma charakteryzuje się jednolitym przebiegiem bez nagłych spadków cukru, łagodniejszymi objawami oraz niskim poziomem hiperglikemii.
Ciążowe
Cukrzyca ciążowa to forma cukrzycy, która rozwija się w czasie ciąży. Ciąża lub w łac. ciąża to ciąża. Przyczyny tego typu choroby nie zostały wiarygodnie ustalone, ale hormony wytwarzane przez łożysko i ciało przyszłej matki prowadzą do fizjologicznej insulinooporności. Istnieją pewne czynniki, które prowadzą do rozwoju cukrzycy ciążowej. Obejmują one:
- późna ciąża;
- cukrzyca rodzinna;
- palenie;
- otyłość;
- urodzenie martwego dziecka w poprzednich ciążach.
Jeśli kobieta postępuje zgodnie z instrukcjami lekarza, regularnie wykonuje testy, można uniknąć tak nieprzyjemnej choroby. Jeśli rozwinęła się cukrzyca, zalecana jest odpowiednia insulinoterapia i hospitalizacja. Pacjent jest monitorowany przez położnika-ginekologa, endokrynologa, internistę, okulistę, neurologa. Po porodzie z reguły metabolizm węglowodanów wraca do normy.
Należy zauważyć, że cukrzyca ciążowa może nadal występować po porodzie. Ta diagnoza jest ważna przez 2 miesiące po urodzeniu. W tym okresie kobieta musi kontynuować leczenie, ale z dostosowaniem dawek insuliny, które oblicza lekarz prowadzący lub endokrynolog. 2 miesiące po porodzie kobieta przechodzi test wysiłkowy, który wskaże, czy doszło do naruszenia metabolizmu węglowodanów. W przypadku stwierdzenia hiperglikemii diagnoza jest korygowana i zalecone odpowiednie leczenie.
Cukrzyca ładowa
Cukrzyca utajona lub cukrzyca lada jest rzadko rozpoznawana ze względu na jej utajony przebieg. Cukrzyca Lada ma cechy w stosunku do innych form.
- Testy laboratoryjne nie ujawniają tej formy. Poziom glukozy na czczo najczęściej nie jest podwyższony.
- Pierwsze objawy choroby pojawiają się po 25 latach.
- Ciąża, stres, choroby zakaźne, szybki przyrost masy ciała z powodu tkanki tłuszczowej mogą wywołać objawy kliniczne.
- Cukrzyca Lada najczęściej występuje u osób bez otyłości.
- Objawy są podobne do objawów cukrzycy typu 2, ale w bardziej subtelnej formie.
- Markery cukrzycy typu 1 można wykryć we krwi pacjenta.
- Cukrzycę typu Lada kontroluje się poprzez dietę i przyjmowanie leków hipoglikemizujących.
Aby określić cukrzycę typu lada, przeprowadzane są szczegółowe testy, które zostaną omówione w artykule poświęconym konkretnie tej chorobie.
Mody cukrzyca
Cukrzycę mody mellitus rzadko można rozpoznać, wiąże się ona z mutacją pewnych genów (jest ich 8). Geny te są odpowiedzialne za prawidłową strukturę insuliny lub optymalny rozwój komórek beta. Cukrzyca Mody charakteryzuje się jako wolno postępującą, rozwijającą się u osób młodych (częściej dzieci, młodzież).
Wśród wszystkich pacjentek z cukrzycą modyfikacja cukrzycy stanowi 2-5% przypadków, ale rozwój typu ciążowego wiąże się właśnie z mutacjami genetycznymi. Wiarygodne diagnozowanie mody na cukrzycę jest możliwe tylko przy pomocy molekularnych badań genetycznych.
Cechy przepływu tego formularza:
- występuje u dzieci
- czasami dochodzi do wzrostu glukozy do 8 mmol / l;
- brak otyłości;
- nie ma insulinooporności;
- SD jest dostępny w dwóch generacjach;
- Przebieg jest podobny jak w cukrzycy typu 2.
cukrzyca sterydowa
Cukrzyca steroidowa rozwija się wraz z długotrwałym stosowaniem leków opartych na kortykosteroidach lub hiperkortyzolizmem (zespół lub choroba Itsenko-Cushinga). Hormony nadnerczy mają szkodliwy wpływ na komórki beta trzustki, powodując niedobór insuliny.
Cukrzyca steroidowa jest chorobą insulinozależną. Ale jej przebieg kliniczny obejmuje pewne cechy cukrzycy typu 1 i typu 2. Ponadto dochodzi do naruszenia pracy innych narządów w wyniku działania kortykoidów. Ta cukrzyca jest traktowana jako cukrzyca typu 2.
Trzustkowy
Cukrzyca trzustki jest chorobą wtórną. Rozwija się w odpowiedzi na zniszczenie trzustki w zapaleniu trzustki, kamienie w woreczku żółciowym i przewodach po operacjach gruczołu. Wszystkie te czynniki prowadzą do zmniejszenia aktywnych komórek beta i niedoboru insuliny. Przebiega jak cukrzyca typu 1.
Inne formy wtórne
Cukrzyca nadnerczy, przysadki, tarczycy występuje na tle nadmiernej ilości niektórych hormonów we krwi, co prowadzi do zniszczenia komórek wytwarzających insulinę. Poradnia jest podobna do cukrzycy typu 1 z objawami uszkodzenia innych narządów i tkanek.